Ο κατηφής. Ο κατηφής είναι σχετικά νέος αλλά τσακισμένος. Συνεσταλμένος και συναισθηματικός. Κάνει συχνά παρέα με τον αμείλικτο αν και η σχέση τους είναι καταστροφική. Τους συνδέει κάτι θανάσιμο που άργησε πολύ να εκδηλωθεί. Ο αμείλικτος είναι α αγέρωχος και κυνικός. Ακατάπαυστα ειρωνικός. Με μια έντονη φιλαρέσκεια. Συχνά αναφέρεται ως Αλεπού. Ο κατηφής έχει μια γυναίκα που αργότερα χάθηκε. Ο αμείλικτος γνώρισε καλά τη γυναίκα αυτή. Υπήρξαν στιγμή που ο κατηφής την πρόσεχε να αποφεύγει να κοιτάζει τον αμείλικτο όταν ήταν και οι τρεις μαζί. Ο κατηφής υποψιάζεται και ταράζεται διαρκώς, αλλά σιωπά.
Αυτή είναι η σχέση του. Παρασύρεται από ένα καθήκον. Άγνωστο ακόμη και τώρα από πού εκπορεύεται. Υποφέρει σιωπηλά σε μια δειλία που τον απομυζά. Η γυναίκα του έπασχε από μια άγνωστη αρρώστια χωρίς συμπτώματα. Υπάρχουν κρίσεις αλλα δεν μπορεί να τις ταξινομήσει. Όπως όταν κοίταζε ασάλευτη κάπου για ώρα αλλα χωρίς λύπη η μελαγχολία. Ετσι είμαι, έλεγε. Ο αμείλικτος σαρώνει την επιφάνεια δεν απασχολείται με ημιτόνια. Εκεί έγκειται η μεγάλη διαφορά τους. Στο βαθμό συντονισμού με τον κόσμο. Ο αμείλικτος επικρατεί λόγω εποχής. Υπάρχει ταπείνωση που διαρκώς επαληθεύεται. Όμως ο κατηφής ακολουθεί προσβεβλημένος από παντού κι από πολλά. Σταδιακά προσβάλλεται και η όραση του.