Posts
Πού χτυπάει η καρδιά της θάλασσας
πού τελειώνει το σώμα τ’ ουρανού;
Εκεί που ένα βράδυ
μ’ ένα φεγγάρι ανάστροφο
όπως το μαύρο πουλί
συλλάβιζε αστερισμούς κι αβύσσους
κι ένα αμήν ολοστρόγγυλο
πρόβαλλε στο δέλτα του φωτός
είδα με τα μάτια του μικρού μου κόσμου
μια στιγμή αήττητη πελώρια
όπως αρχαία πέτρα
Τόσο δική μου
τόσο εντός μου
που πια δεν μου ανήκε
13 comments:
Καλά είπα εγώ. Ανεξίτηλο!
και η μουσική
πού διώχνω μέσα μου αλλ’ αυτή γυρίζει δυνατότερη...
χαιρετώ.
ΒΟΛΤΑ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ
...πώς τόσο ήθελα ν'άκουγα ξανά
το πλησίασμά
όταν διστακτικώς μα και με θράσος, καιρό πριν,
ξεπροβόδιζε μ' ευγένεια τα κύματα στα μάτια
μες στα πιο ακριβά νερά
-σα βασιλιάς σε όλα τα παλάτια-
-πόσο μ'αρέσανε τούτα τα ταξίδια-
βοτσαλάκι-βοτσαλάκι
που μετράγαμε αντίστροφα το άπειρο.
Και η άμμος φιλούσε τη θάλασσα.
Ελένη
Σικελιανικής υφής η υπερκόσμια αυτή ένωση με τη Μάνα Γη. Αλλά είχε και κάτι από την ατμόσφαιρα του Σεφέρη. Αυτή η προγονολαγνεία μου έχει καταστρέψει το μάτι. Μου άρεσε το κείμενό σας, αυτή η άχρονη στιγμή του απείρου. Η τέχνη βρίσκεται στη μνημείωση τέτοιων στιγμών που κι εμείς μπορεί να ζούμε αδιόρατα, αλλά κανείς ίσως ποτέ δεν θα μας αποκαλύψει -μόνο οι ποιητές.
Ποια είναι η γλώσσα που μιλάς θάλασσα εσύ;
Η γλώσσα των αιώνιων ερωτήσεων.
Και σε ποια γλώσσα απαντάς ουρανέ;
Στη γλώσσα της ατέλειωτης σιγής.
R. Tagor
Η ένωση με τη φύση. Το αιώνιο όνειρο των ρομαντικών. Συλλαβίζεται η φύση?(τα άμην και τα δέλτα σας διαμεσολάβησαν το όραμα /του συγγραφέα άραγε/αυτού που ασχολείται με λέξεις?). Κατόρθωμα όταν γίνεται (όπως τώρα)
gianni καλα να σαι!
Οδυνηρο ολγα ειναι οτιδήποτε "δημοσιοποιουμε" ειτε σε πολλους ειτε σε λίγους. Ομως μερικες φορες αυτο που "χανουμε" παραδιδοντας στον "δεκτη" παραμενει δικο μας με την εννοια πως η δωρεα ειναι αυτο που ειναι ολες οι δωρεες. Ανιδιδιοτελής κι αληθινη.
Όσο για την "ικανοποιηση" ειναι κατι τοσο σχετικο. δεν ειμαι της αποψης οτι η τεχνη γινεται για να "ικανοποιησει" οτιδηποτε. μαλλον περι ανικανοποιητου προκειται.
Οδυνηρο ολγα ειναι οτιδήποτε "δημοσιοποιουμε" ειτε σε πολλους ειτε σε λίγους. Ομως μερικες φορες αυτο που "χανουμε" παραδιδοντας στον "δεκτη" παραμενει δικο μας με την εννοια πως η δωρεα ειναι αυτο που ειναι ολες οι δωρεες. Ανιδιδιοτελής κι αληθινη.
Όσο για την "ικανοποιηση" ειναι κατι τοσο σχετικο. δεν ειμαι της αποψης οτι η τεχνη γινεται για να "ικανοποιησει" οτιδηποτε. μαλλον περι ανικανοποιητου προκειται.
doratsirka χωρις προγονους δεν γινεται τίποτα. Και μια αχρονη στιγμη εχει την καταγωγη της. Απλα τη διπλώνει μέσα της. να σαι καλα!
ariel πολυ ομορφο. Η σιγη του ουρανου οι ερωτησεις της θαλασσας.
ευχαριστω φληναφε. συλλαβιζω μπορει και να σημαινει σπάω τον κωδικα.
Τόσο δική μου
τόσο εντός μου
που ένα είμαστε πιά.
Καλησπέρα.
Post a Comment