To Μαύρο Λιβάδι

Είναι πλέον σίγουρο. Κάτι συμβαίνει στο ελληνικό σινεμά. Ένα ένα σκάνε τα ταλέντα, νέα παιδιά, με διαφορετική ματιά, διαφορετική στόχευση ο καθένας κι όλοι τους ταλαντούχοι, πρωτότυποι, χωρίς κανένα εφησυχασμό. Ο Βαρδής Μαρινάκης είναι ο πιο πρόσφατος. Για την ταινία του «Μαύρο Λιβάδι» δεν επέλεξε ένα εύκολο θέμα. Γύρισε ένα φιλμ εποχής που επικεντρώνεται στον απαγορευμένο έρωτα μιας μοναχής κι ενός γενίτσαρου στην τουρκοκρατούμενη Ελλάδα, θεματολογία, που στις ψηφιακές μας μέρες, δεν θα χαρακτήριζε κανείς ως «εύκολη» ή «πιασάρικη»...
Ο σκηνοθέτης όμως έχει πράγματα να πει, πράγματα να δείξει και να αναδείξει. Και δεν είναι μόνο το εικαστικό στοιχείο, η άρτια τεχνική (η ομορφιά της ταινίας όταν οι ήρωες βρίσκονται στη φύση είναι μοναδική). Στο μυστικιστικό αυτό σκηνικό ο Μαρινάκης ξεδιπλώνει την άγρια λυρική του αφήγηση μιλώντας για την ταυτότητα, το φύλο, τον έρωτα, τη θρησκεία, την ηθική, τον εγκλωβισμό, την απόδραση. Έτσι, το φιλμ μπορεί μεν να διεξάγεται στον 17ο αιώνα, αλλά οι αρχετυπικοί χαρακτήρες του ταξιδεύουν την ιστορία σε έναν ου-τόπο που μας αφορά όλους.
Η ταινία περιέχει και μια εντυπωσιακή ανατροπή, ενώ οι νέοι ηθοποιοί Χρήστος Πασσαλής και Σοφία Γεωργοβασίλη είναι εξαιρετικοί, συνεπικουρούμενοι θαυμαστά από δοκιμασμένους συναδέλφους τους (Δέσποινα Μπέμπελη, Δέσποινα Κούρτη, Βαγγελιώ Ανδρεαδάκη, Ράνια Οικονομίδου).
Άλλο ένα λαμπρό λιθάρι στο νέο οικοδόμημα του ελληνικού σινεμά, το όποιο, όσο περνάει ο καιρός σκορπίζει την ομίχλη κι αναδύεται ως μια υπολογίσιμη δύναμη.

Δημοσιεύτηκε στο "Έθνος" 15.2.10