Holly Strike

Πριν από κάποια χρόνια ήμουν στο Σικάγο. Με δυο φίλους αποφασίσαμε να πάμε για μπόουλινγκ. Η μόνη μου επαφή με το άθλημα ήταν καμία είκοσι πεντάρια χρόνια πριν, όταν είχα πρωτοέρθει στην Ελλάδα. Το μόνο που θυμάμαι ήταν ότι πετούσα σταθερά την μπάλα στο αυλάκι, ενώ οι φίλοι μου πήγαιναν από στράικ σε στράικ. Αργότερα κάπου είχα διαβάσει ότι είχαν βρει «πρωτόγονες» μπάλες μπόουλινγκ και κορίνες στον τάφο ενός Αιγύπτιου βασιλιά που πέθανε το 5.200 πχ. Η κατάρα του Φαραώ είχα πει. Στο άρθρο ανέφερε επίσης ότι ο σερ Φρανσις Ντρέικ πριν από κάθε μάχη με την ισπανική Αρμάδα έπαιζε μπόουλινγκ. Κάτι θα ’ξερε ο άνθρωπος που εγώ αγνοούσα.
Μπαίνοντας στην αίθουσα είχαμε μια δυσάρεστη έκπληξη. Όλοι οι διάδρομοι ήταν πιασμένοι. Κι όμως δεν υπήρχε κανείς στο χώρο. Διαμαρτυρήθηκα στον υπάλληλο, ο οποίος χαμογελώντας κούνησε το κεφάλι του, λέγοντας «είναι το τέταρτο του Τεντ. Περιμένετε λίγο κι ύστερα θα παίξετε» είπε στωικά. «Ποιος είναι ο Τεντ;» ρώτησα. «Θα δεις».
Ξαφνικά μια πλάγια πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ο πιο αλλόκοτος τύπος που έχω δει στη ζωή μου. Κατσαρά μαλλιά αφάνα σαν τους μαύρους της δεκαετίας του 70, δεκάδες χαϊμαλιά στο λαιμό, ντυμένος με χακί στρατιωτική στολή κι από πάνω κόκκινες τιράντες! Αντι για παπούτσια μπόουλινγκ φορούσε μπότες με σπιρούνια και στα χέρια του κρατούσε δυο μπάλες. Σταμάτησε στον κεντρικό διάδρομο και προσπάθησε κάνει τζάγκλινγκ με τις μπάλες, που φυσικά του έπεσαν αμέσως κάτω από το βάρος. Ύστερα περπάτησε στο διάδρομο, έφτασε στις κορίνες, γονάτισε και προσευχήθηκε με κατάνυξη. Όταν τελειωσε, πέρασε πίσω από τις κορίνες κι άρχισε να κοιτάζει τον κοσμο τραγουδώντας: «Είμαι ο Φωτεινός Πολεμιστής, είμαι ο Φωτεινός Πολεμιστής. Ο Ιησούς Σώζει». Αφού τελειωσε αυτό το περίεργο τελετουργικό κατευθύνθηκε στη θέση των παικτών όπου υπήρχε ένα μικρόφωνο. Το πήρε και πέρασε σ’ ένα ακατάσχετο λογύδριο εναντίον της «υψηλής τεχνολογίας» που χρησιμοποιείται στο μπόουλινγκ. «Ο Θεός μας έφτιαξε από πηλό, πρέπει να τιμάμε τα βασικά. Κάθε κορίνα είναι και μια εντολή, πρέπει να της πετυχαίνουμε όλες». Όταν τέλειωσε, πήρε το σακ βουαγιάζ που κουβαλούσε μαζί του κατευθύνθηκε και πάλι προς τον διάδρομο, έφτασε κάπου στη μέση, έβγαλε ένα δίσκο στον οποίο υπήρχε άμμος κι έστησε πάνω τις δέκα κεριά με την ίδια ακριβώς πυραμιδοειδή διάταξη που έχουν οι μπάλες του μπόουλινγκ. Τα άναψε και πήγε ξανά στη βάση. Ο τύπος γύρισε προς το κοινό που τον επευφημούσε. Έκανε μια θεατρική υπόκλιση, έβγαλε ένα μακρύ κυλινδρικό σωλήνα από το σακ βουαγιάζ και ξάπλωσε στην άκρη του διαδρόμου. Έβαλε το σωλήνα μπροστά στο στόμα του, έκλεισε τα μάτια και σήκωσε το χέρι. από τα μεγάφωνα της αίθουσας άρχισε να ακούγεται ο «Μεσσίας» του Χέντελ. Μετά από ένα λεπτό ξανασήκωσε το χέρι, η μουσική σταμάτησε. Πήρε μια βαθιά ανάσα και φύσηξε με όλη του τη δύναμη. Τα δέκα κεριά έσβησαν με τη μια. Στην οθόνη του διαδρόμου άναψε μια νέον επιγραφή: «Holly Strike». Η μουσική ξανάρχισε κι ο Τέντ σηκώθηκε κι άρχισε να μοιράζει φυλλάδια στον κόσμο. Όταν έφυγε, μάθαμε πως είναι η «μασκότ» του κέντρου, ένας βετεράνος του πρώτου πολέμου του Κόλπου που κηρύσσει το λόγο του Θεού, μέσα από το… μπόουλινγκ.
Όταν επιτέλους αρχίσαμε το παιχνίδι, τα χρόνια απραξίας φάνηκαν. Ήρθα τρίτος και καταϊδρωμένος παρ’ όλες τις α λα Τεντ προσευχές μου για Holly Strike….