ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ

Πριν από λίγες βδομαδες διεξήχθη με εξαιρετική επιτυχία στο Μέγαρο Μουσικής το Πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο Νεοελληνικών Σπουδών. Σχεδόν πενήντα καθηγητές Νεοελληνικών Σπουδών από όλες της γωνιές του πλανήτη, από το Σίντνει μέχρι το Κίεβο και από το Μόντρεαλ μέχρι την Τενερίφη, συγκεντρώθηκαν και αντάλλαξαν απόψεις. Σε μια περίοδο όπου οι κλασσικές σπουδές διέρχονται κρίση και η πληροφορική και η τεχνολογία περνούν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, το θέμα είναι εξαιρετικά επίκαιρο και ενδιαφέρον. Αν αναλογιστούμε κιόλας πως ο κόσμος πλέον κινείται πλέον γύρω από τις γλώσσες εργασίας, ποιο άραγε θα είναι το μέλλον της νέας ελληνικής;
Σταδιακά, το σημερινό Πανεπιστήμιο γίνεται παγκόσμιο (φοιτητές από πολλές χώρες του κόσμου), ανοιχτό, ψηφιακό, αποκαλωδιοποιημένο, αποεδαφοποιημένο (οι φοιτητές το «παίρνουν» μαζί τους μέσω του λαπ τοπ), και σε κάποια χρόνια οτιδήποτε διδάσκεται θα έχει συγκριτικό χαρακτήρα. Σε αυτό το νέο τοπίο οι νεοελληνικές σπουδές χρειάζονται αναζωογόνηση σε όλους τους τομείς.
Μερικά από τα προφανή θέματα που τέθηκαν ήταν η ανάγκη για ντόπιους νεοελληνιστές, για ενίσχυση από την Ελληνική Πολιτεία και για ανάπτυξη μέσα στις σύγχρονες δομές μετάδοσης της γνώσης. Ως Έλληνες έχουμε την τύχη να κουβαλάμε μια μοναδική γλώσσα και έναν μοναδικό πολιτισμό. Σ’ έναν κόσμο που διαρκώς μετεξελίσσεται, το θέμα δεν είναι μόνο το πώς θα τον προφυλάξουμε και θα τον διαφυλάξουμε, αλλά και πως θα προσαρμόσουμε τη μάθηση του στα σύγχρονα δεδομένα, ως μια συμπλοκή και πολύσημη ενότητα που είναι.
Στην κατεύθυνση αυτή, οι Νεοελληνικές σπουδές παίζουν και θα παίξουν πρωτεύοντα ρόλο.

δημοσιευτηκε στο Εθνος