Ο Μαχαιροβγάλτης» του Γιάννη Οικονομίδη

Είχα την ευκαιρία να δω μια ελληνική ταινία πολύ πριν βγει στις αίθουσες, σε μια ειδική προβολή, πριν ακόμη και το τελικό μοντάζ. Πρόκειται για το τρίτο φιλμ του Γιάννη Οικονομίδη με τίτλο «Ο Μαχαιροβγάλτης».
Βγήκα από την προβολή ενθουσιασμένος, έχοντας πιστοποιήσει για άλλη μια φορά τη σημαντική δυναμική που φέρει ο νέος ελληνικός κινηματογράφος. Ο Οικονομίδης χωρίς να εγκαταλείπει την αξονική τομογραφία της ελληνικής λούμπεν -μικροαστικής τάξης, εδώ κάνει άλματα. Με βάση ένα άψογο σεναριο που έγραψε μαζί με τον Δώρη Αυγερινόπουλο, το οποίο πατάει πάνω σε μια αρχέτυπο ερωτικό τρίγωνο, ο Οικονομίδης κάνει μια μαυρόασπρη ταινία, γεμάτη λιτά γεωμετρημένα πλάνα, χωρίς ίχνος σκηνοθετικού ναρκισσισμού.

Η αφήγηση προχώρα μελετημένα με εξαιρετικό ρυθμό, με τον σκηνοθέτη να έχει πλήρη έλεγχο του υλικού του και να μην εκβιάζει σε κανένα σημείο το θεατή. Η Ελλάδα που βλέπουμε, φωτογραφημένη με σπάνια διεισδυτικότητα από τον Δημήτρη Κατσαίτη, όσο κι αν απέχει από το αθηναϊκό μελίσσι, είναι μια Ελλάδα πραγματική, με τις καθηλώσεις της, με τα πάθη και τα αδιέξοδα της, αλλα κυρίως με τους καθημερινούς ανθρώπους που όσο και απλοϊκοί κι αν μοιάζουν ανάγονται εντέλει σε αρχετυπικούς ήρωες. Μια ταινία (παράγωγη «Αργοναύτες) που στέκει με υψηλές αξιώσεις σε οποιοδήποτε μεγάλο φεστιβάλ του εξωτερικού.

Η διεύθυνση των ηθοποιών είναι ένα από τα μεγάλα ατού του φιλμ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Οικονομίδης κάνει πολύμηνες πρόβες. Πραγματική έκπληξη ο Στάθης Σταμουλακάτος, εξαιρετική η Μαρία Καλλιμάνη ενώ ο Γιάννης Μουρίκης επιβεβαιώνει το γεγονός ότι είναι ίσως ο καλύτερος κινηματογραφικός ηθοποιός που διαθέτουμε.