Αμερικάνικα σίριαλ

Όσοι συχνάζουν στις πύλες της νέας οικιακής ψυχαγωγίας, είτε θα έχουν αντιληφθεί την αρρώστια, είτε θα έχουν θα έχουν εθιστεί στον ιό των αμερικανικών σίριαλ. Η έννοια σίριαλ για μένα ήταν για χρόνια συνώνυμη με θεάματα τύπου «τα Φιλαράκια», άντε και στη καλύτερη «Sex & the City». Μπορεί να χάζευα κανένα επεισόδιο στην τηλεόραση, αλλά ποτέ δεν θα καθόμουν να παρακολουθήσω μια ολόκληρη δραματική σειρά, ή κάποια σειρά δράσης. Πόσο μάλλον να την δανειστώ ολόκληρη από κάποιο βίντεο κλαμπ. Κάποια στιγμή άκουσα για το «Lost». Είδα μερικά επεισόδια κι αποφάσισα να δανειστώ τον πρώτο κύκλο. Αυτό ήταν! Έμεινα καθηλωμένος ένα ολόκληρο σαββατοκύριακο με τις ώρες.

Ήταν η αρχή μιας εξερεύνησης στο μαγικό κόσμο της αμερικανικής «ποιοτικής» τηλεόρασης. Η συνεχεία ήταν το εκπληκτικό δραματικό γουέστερν "Deadwood" ένα πραγματικό διαμάντι, κάθε επεισόδιο του οποίου βάζει κάτω σωρεία ταινιών του Χόλιγουντ, το συγκινητικό "Six Feet under", όπου μεσα από την ιστορία μιας οικογένειας εργολάβων κηδειών συντελείται μια ουσιαστικότατη σπουδή πάνω στο θάνατο και την κοινωνία, τα ψυχαγωγικά «CSI», «Prison Brake», ώσπου τελευταία κόλλησα στο "Carnivale" («Το Τσίρκο του Μυστηρίου»), όπου ενορχηστρώνεται αριστουργηματικά η αιώνια πάλη του Καλού και του Κακού μέσα από της περιπλανήσεις μιας παρέας τσιρκολάνων στην άγρια Αμερική του Μεσοπολέμου. To δε ζενερίκ ειναι από τα ωραιότερα που εχω δει ποτέ ειτε στο σινεμά είτε στην τηλεόραση