Επισκέφτηκα την Βουδαπέστη πριν από 14 χρόνια! (μου φαίνεται σαν να ήταν χθες...) Μου άρεσε η αύρα της πόλης. Μια φτωχική αξιοπρέπεια παντού. Στα κτίρια που ήταν μισο-ανακαινισμένα και έκρυβαν μεγαλεία, στους ρυμοτομημένους δρόμους, στα νεανικά καφέ με τους θαμώνες να έχουν όλοι ένα βιβλίο στο χέρι, τα απλά μαγαζιά με τα απαραίτητα, τους λιγνούς ανθρώπους. Φαντάζομαι θα έχουν αλλάξει αυτά με τις εισροές κεφαλαίων τόσο από την ΕΕ όσο και από τις πολυεθνικές. Ελπίζω μόνο η ποιότητα και η ευγένεια που εισέπραττα από παντού να διατηρήθηκε.
Πολλές ευχές για πολλά ακόμα ταξίδια!!!
ΥΓ. Όταν διάβαζα το ΜΦ, συνειρμικά (χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω γιατί), σκέφτηκα τη Βουδαπέστη σε ένα υποθετικό επόμενο βιβλίο σου.
georgia δικες μου ειανι. ειδικα αυτη με τη γριοθλα και την στεφανι ειναι απο τις αγαπημενες μου. φιλε ν.αγκο (νικο) χαρηκα πολυ που σε γνωρισα. Η χτεσινη σου παρεμβαση καιρια! αγγελα ναι πλεον εχουν πεσει τα κεφαλαια μεν, αλλα εχω την αισθηση πως αυτα που περιγραφεις ισχυουν ακομα. βιβλιο για βουδαπεστη; μη μου βαζεις ιδεες!
Η πρώτη φωτογραφία, όπως τις βλέπουμε, είναι μαγευτική. Όσο για την τελευταία φωτογραφία με τη γριούλα μου θύμισε μία σκηνή που "επαναλαμβάνει" σχεδόν ο Κισλόφσκι στην Μπλε και τη Λευκή ταινία, με μια γριούλα και ένα γεροντάκο αντίστοιχα, σκυφτούς που πάνε να βάλουν ένα μπουκάλι στον κάδο της ανακύκλωσης και ίσα που το καταφέρνουν... Τυχερός που ταξιδεύεις, μπράβο.
Αλέξη, δική μου η τιμή, δεν χωρά συζήτηση. Κι εγώ χάρηκα πραγματικά. Και μάλιστα, αν αυτό είναι εφικτό, θα ήθελα να βρεθούμε ξανά, αυτή τη φορά οι δυο μας. Νομίζω ότι έχουμε πράγματα να πούμε που θα έχουν αμοιβαίο ενδιαφέρον. Σε χαιρετώ.
Μου δημιουργει την αίσθηση ότι είναι μια πόλη Ιανός. Spa & επαιτεία,όπερα & τσιγγάνικα βιολιά,Βούδα & Πέστη. Όμως έχει και κι ένα τρίτο πρόσωπο άγνωστο για τους πολλούς, κάτι σαν την Οβούδα, κι εσύ μαλλον το είδες.
Posts
8 comments:
Οι φωτογραφίες είναι δικές σου? Είναι άκρως ενδιαφέρουσες. Όσο και η πόλη βέβαια την οποία λέω να επισκεφθώ επιτέλους φέτος κάποια στιγμή. :-)
Καλημέρα Αλέξη!
Ενδιαφέρουσες οι φωτογραφίες σου.
Επισκέφτηκα την Βουδαπέστη πριν από 14 χρόνια! (μου φαίνεται σαν να ήταν χθες...) Μου άρεσε η αύρα της πόλης. Μια φτωχική αξιοπρέπεια παντού. Στα κτίρια που ήταν μισο-ανακαινισμένα και έκρυβαν μεγαλεία, στους ρυμοτομημένους δρόμους, στα νεανικά καφέ με τους θαμώνες να έχουν όλοι ένα βιβλίο στο χέρι, τα απλά μαγαζιά με τα απαραίτητα, τους λιγνούς ανθρώπους. Φαντάζομαι θα έχουν αλλάξει αυτά με τις εισροές κεφαλαίων τόσο από την ΕΕ όσο και από τις πολυεθνικές. Ελπίζω μόνο η ποιότητα και η ευγένεια που εισέπραττα από παντού να διατηρήθηκε.
Πολλές ευχές για πολλά ακόμα ταξίδια!!!
ΥΓ. Όταν διάβαζα το ΜΦ, συνειρμικά (χωρίς να μπορώ να το προσδιορίσω γιατί), σκέφτηκα τη Βουδαπέστη σε ένα υποθετικό επόμενο βιβλίο σου.
georgia δικες μου ειανι. ειδικα αυτη με τη γριοθλα και την στεφανι ειναι απο τις αγαπημενες μου.
φιλε ν.αγκο (νικο) χαρηκα πολυ που σε γνωρισα. Η χτεσινη σου παρεμβαση καιρια!
αγγελα ναι πλεον εχουν πεσει τα κεφαλαια μεν, αλλα εχω την αισθηση πως αυτα που περιγραφεις ισχυουν ακομα.
βιβλιο για βουδαπεστη; μη μου βαζεις ιδεες!
Η πρώτη φωτογραφία, όπως τις βλέπουμε, είναι μαγευτική. Όσο για την τελευταία φωτογραφία με τη γριούλα μου θύμισε μία σκηνή που "επαναλαμβάνει" σχεδόν ο Κισλόφσκι στην Μπλε και τη Λευκή ταινία, με μια γριούλα και ένα γεροντάκο αντίστοιχα, σκυφτούς που πάνε να βάλουν ένα μπουκάλι στον κάδο της ανακύκλωσης και ίσα που το καταφέρνουν...
Τυχερός που ταξιδεύεις, μπράβο.
Αλέξη, δική μου η τιμή, δεν χωρά συζήτηση.
Κι εγώ χάρηκα πραγματικά. Και μάλιστα, αν αυτό είναι εφικτό, θα ήθελα να βρεθούμε ξανά, αυτή τη φορά οι δυο μας. Νομίζω ότι έχουμε πράγματα να πούμε που θα έχουν αμοιβαίο ενδιαφέρον.
Σε χαιρετώ.
Μου δημιουργει την αίσθηση ότι είναι μια πόλη Ιανός.
Spa & επαιτεία,όπερα & τσιγγάνικα βιολιά,Βούδα & Πέστη.
Όμως έχει και κι ένα τρίτο πρόσωπο άγνωστο για τους πολλούς, κάτι σαν την Οβούδα, κι εσύ μαλλον το είδες.
Εχω παει..και θελω πολυ να ξαναπαω!
;)
Post a Comment