Posts
Έξι πολιτικοί σφιγμένοι σ’ έναν στενό κορσέ που απαγόρευε κάθε διάλογο, αποδοθήκαν σε βαρετούς και αμήχανους μετωπικούς μονολόγους. Οι δυο βασικοί αντίπαλοι, υπό το οιδιπόδειο βάρος των κληρονομημένων ονομάτων αναζητούσανν μάταια την λάμψη από πατέρα και θείο, σε αυτα τα κακοσκηνοθετημένα Τηλεμάχεια.
Ο Καραμανλής αγχωμένος, λακωνικός και λιγότερο εξωστρεφής, ο Παπανδρέου στοχοπροσηλωμένα αντιπολιτευτικός και στον πρώτο ενικό, καλυτερος ωστόσο απο το 2004. Οι υπόλοιποι: η Παπαρήγα γοητευτικά ουτοπική, ο Καρατζαφέρης στον λαϊκίστικο κόσμο του, ο Παπαθεμελής παρωχημένος και πληκτικός.
Μόνο ο Αλαβάνος ξεχώρισε, με σταθερές ευρωπαϊκές αριστερές θέσεις, άμεσος, ευρηματικότατος και με προτάσεις.
Όταν όμως δεν υπάρχει αλληλεπίδραση, σύγκρουση, κλιμάκωση, «πολυπρισματικοί χαρακτήρες», μοιραία η «αφήγηση» μπατάρει. Η τυπολατρική, άκαμπτη, αποστειρωμένη διαδικασία εξέθετε τις «ραφές» της δομής της, την έκανε προβλέψιμη, όπως και να το δει κανείς, ακόμα και ως τηλεοπτικό προϊόν…
ΥΓ. Η λέξη "πολιτισμός" δεν αναφέρθηκε ουτε μια φορά...
17 comments:
είχαν κάνει, φαίνεται, πρόσφατα format και...είχαν πετάξει τα... "περιττά" για να μην τους "βαραίνουν"...
καλό φθινόπωρο!
Θα συμφωνήσω για τον Αλαβάνο. Και βεβαίως οι υπόλοιποι ήταν όπως λες. Αλλά το ωραίο ήταν ο οιδιπόδειος ορισμός για τη σχέση πατέρα/θείου! Αυτό ήταν υπέροχο αλήθεια! :-))
Που το βρίσκετε το κουράγιο και κάθεστε και τους βλέπετε, απορώ. Εγώ προτίμησα να δω ταινία, αντί "τηλεμαχ(ε)ια". Τουλάχιστον ο "Επίμονος κηπουρός" είχε κάτι να πει...
Τα είπατε όλα σε ένα υστερόγραφο.
Πολιτισμός;
Οι περισσότεροι Νεοέλληνες νομίζουν ότι η μόνη τους σχέση με το θέμα είναι να συμπληρώσουν την παραπάνω λέξη, σε κάποιο πιθανό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, στο κενό που βρίσκεται μετά το:«Αρχαίος Ελληνικός ________», φουσκώνοντας από περηφάνια.
Γιατί να είναι λοιπόν καλύτεροι οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί τους;
Ως τηλεοπτικό format κατατάσσεται στα τηλεπαιχνίδια. Το Family feud μου θύμισε Αλέξη.. Σε ότι αφορά το υστερόγραφο σου, η μη εκφορά της λέξης σε πείραξε ή το ότι οι παίκτες έμειναν μετεξεταστέοι? Ας μην το εκφέρουν ποτέ τους...
Το Υ.Γ. ομίζω τα λέει όλα...
Το ερώτημα είναι κατά πόσον ένας πολιτικός μπορεί να είναι "πολυπρισματικός χαρακτήρας". Ουσιαστικά πρόκειται για την ενσάρκωση του "One dimensional men". Ίσως η μόνη αξιόλογη στιγμή ενός πολιτικού είναι όταν ξαπλώνει στο κρεβάτι του και βγάζει τη μάσκα. Όταν αφήνει τις αμφιβολίες του να ξαναβγούν στην επιφάνεια.
Εγώ πάλι πολύ πιό ενδιαφέρον βρήκα το body language των πολιτικών μας. Προδίδει περισσότερα.
Πολιτισμός; Λίγο υπομονή, σε λίγο θα κάνουν πρεμιέρα τα μπουζουκομάγαζα.
Είμαι λίγο κακεντρεχής σήμερα ε;
Ε μ'αυτά που βλέπω και λίγα λέω.
Πολιτισμόόόός;
Εδώ Αλέξη μου ούτε η λέξη "δάσος" ή "δέντρα" δεν ακούστηκε!
Γιατί; Μήπως άκουσε κανένας τη λέξη παιδεία;
ioeu σωστος.
γιωργο ευχαριστω. τι καεις που εισαι;
καλη φουρουκλα το μιστερ τσανς με τον πιτερ σελερς τον εχεις δει;
αργησα να απαντησω - ημουν στη χωρα των μαγυαρων - εξαιρετικη
κομητη, βιτα, σταυρουλα φληναφε καλως σας ξαναβρηκα. ευχαριστω για τα σχολια
φρεντερικ ελληνιδα επισης
γιαννη χαριτινη ολα λεξεις λεξεις λεξεις... αλλα η Λεξη ειναι σπουδαιο πράγμα.
Το Μίστερ Τσανς είναι μια από τις αγαπημένες μου ταινίες. Την είδα... μερικές φορές!
Post a Comment