Ντέιβιντ Μάμετ: "Γιατί το Χόλιγουντ παράγει ηλιθιότητες"

Το γιατί οι περισσότερες ταινίες της μαζικής παραγωγής του Χόλιγουντ ειναι για τα μπάζα, είναι ένα μεγάλο ερώτημα, αλλά το γιατί τόσα εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο εξακολουθούν να τις βλέπουν, είναι ίσως ένα ακόμα μεγαλύτερο.
Ο Ντέιβιντ Μάμετ όμως ισχυρίζεται ότι γνωρίζει την απάντηση. Στο βιβλίο του, «Μπάμπι εναντίον Γκοτζίλα», μια συλλογή διεισδυτικών δοκιμιών για την βιομηχανία του κινηματογράφου, ο βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και σκηνοθέτης επιβεβαιώνει την ύπαρξη ενός «καταπιεστικού μηχανισμού» στον οποίον οφείλεται η λαιμαργία μας για δράματα που έχουν πάψει να είναι δραματικά και ψυχαγωγικά θεάματα που έχουν πάψει να ψυχαγωγούν.«Η ίδια η κενότητα των ταινιών αυτών είναι καθησυχαστική», γράφει, συγκρίνοντάς της με τα πανάκριβα συστήματα εξοπλισμού που κάνουν τους συμπατριώτες του να νιώθουν ασφαλείς. Τα πολυδάπανα αυτά θεάματα στέλνουν ένα μήνυμα που ουσιαστικά λέει: «Είσαι ένα κομμάτι μιας χώρας, ένα κομμάτι ενός συστήματος που έχει τη δυνατότητα να σπαταλάει 200 εκατομμύρια δολάρια για μιάμιση ώρα ηλιθιότητας. Άρα, είσαι κάποιος».
«Ο κινηματογράφος είναι μια εξωφρενικά απλή υπόθεση», τονίζει ο Μάμετ. «Χρειάζεσαι μια κάμερα, φιλμ και μια ιδέα. Η βιομηχανία του κινηματογράφου είναι επίσης απλή: βρίσκεις κάτι ερεθιστικό, το παρουσιάζεις όσο το δυνατόν ελκυστικότερα, παίρνεις τα λεφτά και μαντεύεις πιο θα ’ναι το επόμενο θέμα».
Σ’ ένα κινηματογραφικό τοπίο όπου τα περισσότερα σενάρια που εγκρίνονται αρχίζουν με την εκκλήσεις τύπου: «Πυροσβέστη σώσε το παιδί μου», ή «Που ειναι εκεινο το μισοφαγωμένο κοτόπουλο που άφησα στην κατάψυξη χτες;», είναι φυσικό να μην υπάρχει μέλλον. Ο συγγραφέας βλέπει το πρόβλημα του Χόλιγουντ όχι σαν «της αλεπούς που άλωσε το κοτέτσι», αλλά σαν του «πορτιέρη που άλωσε το πορνείο»…Και ποια είναι η συνταγή που προτείνει ο Μάμετ για καλές ταινίες; Απλή, ξανά: «έμπνευση, ένα πλάνο, και όχι αρκετός χρόνος».Βέβαια ο σκηνοθέτης, ως ένα ς σημαντικός δημιουργός με εξαιρετικά φιλμ στο παλμαρέ του, μιλάει από μια απόσταση ασφαλειας, μια και ο ίδιος δεν εχει αποφυγει μερικές "αρπαχτες" που καλυτερα να έλειπαν από το βιογραφικό του...

δημοσιεύτηκε στο "Έθνος" 18.3.07