Βιλα Κομπρε: Η συγγραφη, ο τιτλος

Βιλα Κομπρέ. Οταν ανακοίνωσα στους φιλους μου τον τίτλο ενα μεγαλο ποσοστό εμεινε με την απορία. Τι σημαινει; Η «Βίλα Κομπρε» είναι ουσιαστικά το κέντρο του βιβλίου. Στην προσπάθεια του να εξιχνιάσει ένα κληρονομημένο αίνιγμα, ο ήρωας του βιβλίου, ο Θάνος ακολουθώντας τα ίχνη που εχει, εισδύει στον μικρόκοσμο ενός μισοδιαλυμενου αρχοντικού στα Μελίσσια το οποίο κατοικούν η Άλμα, μια παράξενη εκκεντρική ηλικιωμένη και η Εσθαλία, μια όμορφη εικοσάχρονη. Η Βίλα Κομπρέ ελκει την ονοματοποιία της από τον τόπο που διεξαγεται το εμβληματικό βιβλιο του Μαρσελ Προυστ Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. Το Combray. Μια πρωτη νυξη για τη διακειμενικότητα που υπαρχει στο βιβλιο. Η Βίλα κρύβει μερικά φοβερά μυστικά που ανάγονται σε μια γενιά πριν. Στην προσπάθεια του να καταλάβει τι συνέβη τελικά στην οικογενειά του, ο Θάνος, ερευνώντας για τον άλλον ουσιαστικά ερευνά τον εαυτό του. Η αναζήτηση αυτή θα τον οδηγήσει σε έναν ακόμα αναπάντεχο προορισμό όπου τελικά θα παιχτεί όλο το παιχνίδι…

To βιβλίο όπως προδιαθέτει και ο τίτλος έχει διακειμενικές αναφορές. Σημαντικότερη είναι ο Άμλετ, αλλά υπάρχουν και αναφορές σε άλλα δυο σπουδαία κείμενα όπως οι «Μεγάλες Προσδοκίες» του Ντίκενς και η «Καρδιά του Σκότους» του Τζότζεφ Κοναρντ. Αυτές οι αναφορές είναι φυσικά εκουσιες και δηλώνονται με «κλειδιά» εγκατεσπαρμένα στην αφήγηση. Επίσης σε ένα σημείο υπάρχει και μια μικρή αναφορά σε ένα πρόσφατο βιβλίο που αγάπησα, την «Ελίζαμπεθ Κοστελο» του Κούτσι.
Η διακειμενικότητα, ως αφηγηματικό εργαλείο, είναι ένα σύνηθες χαρακτηριστικό των βιβλίων μου και θα λεγα πως εκτείνεται και πέραν της λογοτεχνίας και στο χώρο του σινεμά όπως με την αναφορά στο «Μπλόου απ» του Ανονιονι. (Να θυμίσω ότι στην "Αμερικάνικη Φούγκα" υπήρχε αναφορά στο Επάγγελμα Ρεπόρτερ)
Ονοματοποία, φράσεις κλειδιά αλλά και διασκευασμένες καταστάσεις από τα τρια αυτα βιβλια (Εσθαλία - που προκύπτει από το Εστέλλα [Μεγάλες Προσδοκίες], Οφηλια [Άμλετ], Πιπ [το καναρίνι του ήρωα], φράσεις από τον Άμλετ [τίποτα από μένα δε φαίνεται], η πορεία στην Αφρική - αναφορά στον Κόνραντ) δίνουν το κλειδί όχι μόνον στον ειδικό, αλλά και στον αναγνώστη για να κάνει τη σύνδεση. (Μάλιστα υπάρχει μια συγκεκριμένη σκηνή που περιμένω η σύνδεση να συζητηθεί γιατί ερμηνεύει μια εμβληματική σκηνή του Άμλετ σε ένα εντελώς διαφορετικό context) Η διακειμενικότητα με ενδιέφερε πολύ αυτό σε αυτό το μυθιστόρημα. Ελπίζω να φώτισα κάποια πράγματα με ενδιαφέροντα τρόπο.