Βιβλιοφιλικά μπλογκ

Ο ψηφιακός πολιτισμός όπως ήταν φυσικό δεν θα μπορούσε να αφήσει έξω και το βιβλίο. Εδώ και ένα περίπου χρόνο έχουν εμφανιστεί στο δίκτυο αρκετά βιβλιοφιλικά μπλογκ, μέσα από τα οποια, όπως με χιούμορ δηλώνει ένας από τους πλέον γνωστούς, ο reader diggest, συντελείται «η εκδίκηση του αναγνώστη».
Η ενεργοποίηση του αναγνώστη μέσα από το βήμα των μπλογκς ως σχολιαστή, κριτικού, ή απλά ως βιβλιόφιλου, δημιουργεί μια νέα σημαντική δυναμική στο χώρο. Η σχέση συγγραφέα-βιβλίου-αναγνώστη-κριτικού είναι από τις πιο «παγιωμένες», από τις πιο «μπετόν αρμέ» σχέσεις που μπορούν να αναπτυχθούν. Ο συγγραφέας γράφει το βιβλίο μόνος του, ο κριτικός το διαβάζει, γράφει επίσης μόνος του, αναγνώστης και συγγραφέας διαβάζουν βιβλίο και κριτική επίσης κατά μόνας. Κανείς ωστόσο δεν επικοινωνεί με τον άλλο. Διαδραστικότης μηδέν.
Στη σχέση αυτή, το δίκτυο έρχεται να ανοίξει μια δίοδο, η οποια πλέον έχει αρχίσει να γίνεται αρκετά ουσιαστική, για να μην πω υγιώς ανταγωνιστική με την έντυπη βιβλιοφιλία. Το πιο θετικό είναι ότι οι βιβλιόφιλοι μπλογκερς είναι άτομα έξω από το λογοτεχνικό «σινάφι», έξω από οποιαδήποτε συμφέροντα, με αποτέλεσμα μια φρέσκια, εξόχως δημιουργική παρέμβαση. Τα μπλογκς κατά τη γνώμη μου ανήκουν στους «ανώνυμους» ιστολόγους, οι οποίοι, τουλάχιστον στο χώρο του βιβλίου κάνουν τη διαφορά, σπάζοντας την προαναφερόμενη αλυσίδα και ανοίγοντας το πεδίο για μια νέα αδιαμεσολάβητη επικοινωνία.
Υπάρχουν βέβαια ένα δυο ιστολογία, όπου, κυρίως λόγω των σχολίων που ανεβαινουν (πιθανόν και για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με την «ανωνυμία») δημιουργείται μια «παραβιβλιοφιλική» ατμόσφαιρα, η οποια αναπαράγει ολόκληρη την γνωστή παθολογία την οποια εξ ορισμού παρακάμπτει η ελεύθερη διάδραση, ωστόσο κάθε νέος χώρος φέρει κάπου και το ροζ κορδελάκι στον ιστό. Τroll ουτως η άλλως υπάρχουν παντου στο δίκτυο, χωρίς φυσικά τη γοητεία των σκανδιναβικών τους προγόνων.Η συντριπτική πλειοψηφία όμως είναι άνθρωποι των οποίων η σχέση με το βιβλίο είναι σχέση ζωής και μέσα από αυτή την ενασχόληση δημιουργουν σταδιακά έναν νέο γόνιμο περιβάλλον, όπου ο αναγνώστης είναι ο βασιλιάς, και οι υπολοιποι παράγοντες του βιβλίου έχουν την ευκαιρία να δουν τα πράγματα όπως αναπτύσσονται εκτός του συνεκτικού τους κελύφους.Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον κάποια στιγμή, πιθανόν με τη συνεργασία όλων των βιβλιόφιλων μπλογκ αρχίσει και μια ουσιαστική συζήτηση για την ελληνική λογοτεχνία, ει δυνατόν με την συμμετοχή όλων των φορέων του χώρου.Μια πρώτη μορφή του παρόντος δημοσιευτηκε στο Έθνος, 26.3.07.

Υγ Το γραφω επειδή εμμεσως συνδεεται με αυτα που προηγουνται. Σε πολυ καλο βιβλιοφιλο μπλογκ μια σχολιαστης γραφει οτι μια και εχω μπλογκ μπορω να απανταω απο εδω σε "παραβιβλιοφιλικα" σχολια. Δεν προκειται, ουτε με ενδιαφερει. Δεν "έπαιξα" ουτε θα "παιξω" σ αυτο το παιχνίδι. Τελεία. Η λογοτεχνια για οσους ξερουν ειναι εντελως , μα εντελως αλλου απ΄ολα αυτα. Εδω μιλαμε για βιβλια και οχι για το που ηπιε ο καθενας στον καφε του. Απλα απορω πλεον με τα απωθημενα και με οσους σπαταλανε ενεργεια για να μετατρεψουν ενα χωρο τεχνης σε χωρο κουτσομπολιου. Είναι πλεον αστεία αυτη η κατασταση, και δυστυχως παρατηρείται μονον στο χωρο του βιβλίου - γιατι αραγε;. Τουλαχιστον στα μεσημεριανάδικα οι σχολιαστες μιλουν επωνύμως. Αυτα και δεν θα επανέλθω.