Οντολογία

Ένας τόπος άγνωστος·
αναδύεται μια παράξενη ηλικία
χωρίς συμπτώματα
επωάζει το θηλυκό τα μικρά του αυγά στα σύνορα
κι απλώνεται σαρωτική η αποικία του χρόνου

Κάποια στιγμή ο χώρος αποσφραγίζεται
κι ανασαίνει μια πελώρια σημασία
αδειάζει ευθύς το νόημα και ξεσπά σαν καταρράκτης
υπάρχει κι η σημαία του αιμόφυρτη μ’ ένα κόκαλο που προεξέχει
πάνω στο μετάξι μιας ολοένα καινούργιας θάλασσας

Εκεί συνέβη ο άνθρωπος
ανάμεσα στα βράχια
- τα βράχια οξύς προορισμός πατρίδας -
κι αμέσως οπισθοχώρησε προς το μαύρο ρυάκι του αίματος του
ο ορίζοντας άνοιξε μια στάλα
και μόλις πρόλαβε να δει τις προοπτικές
μ’ ένα υγρό βλέμμα αρχαίου ζώου
κι ασυναίσθητα
διακλαδίστηκε ανάμεσα στις δύο καταφάσεις
του σκοταδιού και του φωτός
και χύθηκε στο ενδιάμεσο αυλάκι

Τότε κατάλαβε πως θα είναι διαρκώς αντιμέτωπος
και κλείστηκε ερμητικά στην παραμονή του
παράδοξα αισιόδοξος
καθώς η ζωή άρχισε μέσα του ν’ αυξάνει
όπως ένας ψίθυρος σ’ ελεύθερη πτώση