Νεα Υόρκη: brain jogging

Η Νέα Υόρκη σε κάνει πορειομανή (βαδιζομανη που λέει και ο φίλος Σωτήρης Δημητρίου). Δέκα χιλιόμετρα σε δυο μέρες – μπορεί και παραπάνω.

Τα πιο δύσκολα θέματα να περιγράφουν στη λογοτεχνία είναι ο πόνος και το σεξ. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα καταλήξεις σε παρομοιώσεις. Ήταν «σαν», ήταν «όπως»… Η πιο δύσκολη πόλη να περιγράφει είναι η Νέα Υόρκη για τον ακριβώς αντίθετο λογο. Δε μοιάζει με καμιά άλλη. (η είναι όλες μαζί).

Εβδομηνταχρονη με σορτσάκι και μακό (κι εντυπωσιακό για την ηλικία της σώμα) κάνει τζόγκινγκ στο Σεντραλ Παρκ, με ακουστικά mp3 στα αυτιά, και στο χέρι περασμένο το λουράκι του μικροσκοπικού πουντλ που ακολουθεί. Δεν ξέρω αν άκουγε Μότσαρτ ή ραπ. Στο μακό επανω εγραφε : Envy shoots at others and wounds itself.

Φαγητό στο East Village - αναμεσα σ ενα laundry της συμφορας και σ' ενα παραξενο μαγαζι που δεν ξερεις ακριβως τι πουλαει, με εναν χτιστό μερα νυχτα απ εξω-, σε υπεροχο ρεστο με γαλλικη κουζίνα που απευθυνεται σε εκπαιδευμενους ουρανισκους.

Αντιφαση; Οχι. This is the order of things.