Eκδήλωση στο Shaman's Drum, βιβλιοπωλειο στο An Arbor. Ως συνηθως το πιο ενδιαφερον κομματι ειναι οι ερωτησεις. Στις οποιες -απιστευτο!- πρωτοστατει η Σοφία, παλια μου συμφοιτητρια από το Πολυτεχνειο, αλλα και απο τα μεταπτυχιακά στην Αγγλια, την οποια εχω να δω.. 20 χρόνια! Μένει εδω και διδάσκει αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο.
Φυσικα εστιαζουμε στη σχεση λογοτεχνιας και αρχιτεκτονικης. Το Αν Αρμπορ ειναι μαι κουκλιστικη πόλη με ενα εξαιρετικό Πανεπιστημιο. Το University of Michigan κατατχτηκε προσφατα στην πρωτη θεση στα public Universities παγκοσμιως.
Μιλαμε για την εποχή, την "χοάνη" που δημιουργει, μαι εποχη όπου πελον οι νεοι καλλιτεχνες δεν δημιουργούν πίνακες αλλα "καταστάσεις", όπου το διαδυκτιο θα περασει σταδιακα στη φάση του Web3.0 το οποιο θα συμπεριλαμβανει artificial intelligence.
Μια εποχή όπου ο λόγος, η εικονα, το θεάμα κατακερματιζεται και ανασυντιθεται μεσα από τις ψηφίδες του, μια εποχή όπου το ζητημα δεν ειναι ουτε καν η συνομιλια των κειμενων αλλά ακόμα πιο βαθιά, η "επιδραση", το δακτυλικό αποτυπωμα και η αποφλοίωση και η επαναστρωση του νοήματος στα συστατικά του. Μιλάμε για την mise en abyme τον εις άπειρο εγκιβωτισμό που διαρκώς επικαλύπτει αλλα και διαρκώς αποκαλύπτει.
Κι ολα αυτα ενω η προεκλογικη περιοδος σφραγιζεται από την παρουσια του Joe the plumber , (εξωφυλλο μεχρι κaι στους New York Times) του "μεσου Αμερικάνου" που εγινε catchphrase στο τελευταιο debate ο οποιος ούτε Joe λέγεται τελικά ούτε plumber είναι..
Eυχαριστω τον Βασιλη, την Αρτεμη, την Natalie, τον Jeremy, τον Ray, τον Keith και την Σοφία.
No comments:
Post a Comment