Thursday, October 23, 2008

La La Land


Λος Άντζελες, Venice beach. Eικονες καθαρα καλιφορνεζικες,. Υπαρχουν στο υποσυνείδητο απο ταινιες, βιβλια, φωτογραφίες. και ξαφνικα εμφανίζονται μπροστα σου ως παρωδία της μνημης τους. Επάλληλα επίπεδα, φιλτρα, μεγεθυνσεις και συσκοτισεις. Ένα τρελό παιχνίδι με το πραγματικό που πλασσαριστηκε ως μυθολογια και βιωνεται ως η παρωδία του.

Ενα χαμπουργκερ Τσαρλς Ντικενς και ενα χαμπουργκερ Μαρλον Μπραντο. Απέναντι ο σωσίας του Ελβις (που εχει νοικιασει τη θέση από το Δήμο) σκοτωνει το Χαρντμπρεικ χοτελ. Διπλα ενα καταπληκτικό βιβλιοπωλειο όπου με περιμενει μια αναπαντεχη έκπληξη.

Τα μικρά μπαγκαλοους εχουν μετατραπει σε τοπία αρχιτεκτονικων ασκησεων απο τους μεγαλους αρχιτεκτονες της περιοχης. Το Λος Αντζελες ειναι πληθωρικό, γενναιοδωρο, αταξινόμητο.


Ο φοινικας ειναι μια πολυ ενδιαφερουσα αφηγηση. Ανεβαινει γραμμικα, αψιμιθυωτα ( a plain straight story) και ξαφνικα εντελως εκτος αναλογίας ξεσπα σε φυλλώματα. Η πιο φυσικη μεταφορα της εκρηξης.


Κι εδω καπου μετα απο 40 μερες το σωμα αντιδρά. Ενας πονος στην ωμοπλατη, αγριος. Την πρωτη μερα ουτε τα μπαζουκας φαρμακα των Αμερικανων δεν τον τιθασσευαν. Αλλα αυτό δεν ειανι τιποτα μπροστα σε μια πραγματική εμπειρία ζωής.


No comments: